Mom i felt alone

Mom,i lost my way
mom,i lost my friends

kalau dulu,awak tak pernah palingkan muka dari saya
kalau dulu awak lah yang selalu sudi dengar masalah saya
kalau dulu awak tak pernah rasa segan
awak tak pernah rasa tak perlu pun datang pada saya
sebab dulu awak selalu ada depan dan selalu bersama saya..
terimakasih untuk masa dulu yang awak korbankan untuk saya
terimakasih untuk sayang awak untuk saya
terimakasih untuk masa yang awak korbankan untuk saya..

awak..saya tak tahu awak akan baca lagi atau tak post dalam blog saya dah..
awak,saya rasa sunyi sgt sebab bukan awak lagi yang menemani hari-hari saya
sekejap sangat saat itu untuk kita terus bersama..

awak,saya minta maaf sebab pernah lukakan dan sakiti hati awak...

SAYA RINDU SANGAT SANGAT WAKTU KITA BERSAMA
kata-kata,nasihat dan gurauan awak
walaupun memang saya tak pernah tunjukkan semua tu

awak,saya sedih sangat nak hadapi masa tue
tinggal beberapa hari je lagi
saya rasa macam tak sanggup nak berpisah
dan mungkin awak tak pernah rasa macam yang saya rasa ni

saya tak tahu kenapa
sekarang ni awak kaku depan saya,tapi awak gembira je bersama mereka

mintak maaf saya gagal menjadi seorang kawan dan sahabat untuk awak

saya nak awak tahu satu perkara nie,sebelum saya terus hilang dari pandangan awak...
awaklah SAHABAT yang PALING TERBAIK PERNAH SAYA ADA
saya bersyukur Allah hadirkan awak dalam hidup saya walaupun sekejap cuma...


sambil menulis,airmata tak henti-henti nak mengalir..mengimbau kenangan-kenanagn kami bersama